Er is onrust in huis.. En ik moet eerlijk toegeven dat ik daar erg slecht tegen kan. Een boze dochter boven en een teleurgestelde vader beneden. Eentje die de boze woorden van z,n puberdochter wel erg serieus neemt.En een dochter met wel een heel erg kort lontje
Onze dochter werd gister door mijn man terecht gewezen op haar bijna standaard vinnige houding en opmerkingen aan tafel. Waarop dochter lief haar schouders ophaalde en op stond met de mededeling dat ze wel dr moud zou houden en ze wel naar boven ging. We konden het krijgen zoals we het hebben wilde. Ziedend was ze.
Nadat we de tafel afgeruimd hadden en we verder waren gegaan met de dingen van de dag. Kreeg ik een sms'je van haar met de mededeling dat m,n dochter naar dr vriendin ging. En kort daar na een sms met de vraag waarom dr vader niet van haar hield. Pff zo vermoeiend!!Manlief reageerde hier behoorlijk heftig op en was erg teleurgesteld. Want eerlijk is eerlijk. Voor z'n kleine meisje heeft hij ontzettend veel over. Eigenlijk is er niets wat hij niet voor haar wil doen.
En dan zegt ze zulke dingen?!?! Ik persoonlijk zie het meer als puber gedrag. En vraag me dan af hoe het komt dat ze zulke dingen denkt en vind. Terwijl manlief zo iets heeft van....Waaraan heb ik dit verdiend??, Die bekijkt het dus veel meer van uit zich zelf. (vind ik) Je snapt wel dat dit een behoorlijke discussie op leverde. En dan blijkt toch weer dat mannen en vrouwen echt totaal anders denken en voelen en heel anders omgaan met emotie's. En ook al zijn we inmiddels zo'n 25 jr samen en hebben we de nodige hoogte en diepte punten meegemaakt en overwonnen, Het blijft me elke keer weer verbazen dat mannen sommige dingen totaal anders inschatten dan wij vrouwen. En dingen waar wij gemakkelijk over heen stappen heel serieus nemen en dingen die wij serieus nemen dat de mannen daar zo gemakkelijk overheen stappen.
Het heeft me behoorlijk bezig gehouden vannacht en zoals de meeste het wel kennen,heb ik in m,n hoofd hele gesprekken gevoerd met m,n man en m,n dochter en geprobeerd de lucht te klaren tussen beiden.
Soms (zoals nu) voel ik me echt een bemiddelaar en kan en wil ik geen partij kiezen. Wat m,n dochter als rede gaf en haar houding daar bij. Komt me bekend voor, Ik ben zelf ook een meisje en ik ben ooit heel lang geleden ook 16 geweest en heb ook dagen gehad waarvan ik er echt van overtuigd was dat m,n moeder niet van me hield(mijn vader is overleden toen ik 13 was) maar ik kan me de teleurstelling van m,n man ook zo goed begrijpen.
Pfff wij vrouwen hebben het echt niet gemakkelijk......vind ik.
