Even wat wijze woorden.

Het leven lijkt altijd zo mooi en zo makkelijk bij een ander...
wat als dat gras niet groener is maar de bril die je zelf draagt groene glazen heeft?
Is het slechts toneel daar waar een ander ogenschijnlijk achteloos doorleeft waar jij stilstaat met pijn  om te verwerken?
Of worden mensen hard?
Slechts de mooie verhalen worden verteld en de mooie foto's geshowt maar is het waarheid?
Zoveel zieke mensen en relaties die stranden. Vriendschappen aan de kant gedonderd...
toch is het moeilijk je groene bril af te zetten want misschien blijft het toch perfect aan de overkant of... doet het pijn te zien dat het juist niet perfect is!
Misschien tijd om met je groene brilletje in de spiegel te kijken en te zien hoe goed je het zelf hebt en hoe mooi je bent, zelf je vrienden te koesteren, je kinderen en partner lief te hebben maar vooral te accepteren dat DIT het is...niet de overkant maar hier de plek onder je eigen voeten, soms moeilijk, soms pijnlijk maar in iedergeval daar waar je zelf staat!

Believe in yourself and the rest will follow !

Lieve gr Inge