Het leven lijkt altijd zo mooi en zo makkelijk bij een ander...
wat als dat gras niet groener is maar de bril die je zelf draagt groene glazen heeft?
Is het slechts toneel daar waar een ander ogenschijnlijk achteloos doorleeft waar jij stilstaat met pijn om te verwerken?
Of worden mensen hard?
Slechts de mooie verhalen worden verteld en de mooie foto's geshowt maar is het waarheid?
Zoveel zieke mensen en relaties die stranden. Vriendschappen aan de kant gedonderd...
toch is het moeilijk je groene bril af te zetten want misschien blijft het toch perfect aan de overkant of... doet het pijn te zien dat het juist niet perfect is!
Misschien tijd om met je groene brilletje in de spiegel te kijken en te zien hoe goed je het zelf hebt en hoe mooi je bent, zelf je vrienden te koesteren, je kinderen en partner lief te hebben maar vooral te accepteren dat DIT het is...niet de overkant maar hier de plek onder je eigen voeten, soms moeilijk, soms pijnlijk maar in iedergeval daar waar je zelf staat!
Believe in yourself and the rest will follow !
Lieve gr Inge
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Over mij
- Inge
- Vrouw 46 jr. Getrouwd, 22 jr. Moeder van een zoon 19 en een dochter 16. Ik ben soms wat gaotisch en heb de neiging tot lui zijn. Ik kan wel lekker koken en ben ook best creatief. Ik vind m,n jong volwassen kinderen heerlijk. De discussies die we hebben. De droge humor van m,n zoon. M,n dochter die zo heerlijk dramatisch kan doen. Ons gezin is altijd in beweging.. En ik geniet er van.
Voorheen dacht ik ook altijd dat het gras bij een ander altijd groener was Inge, vooral in moeilijke tijden.
BeantwoordenVerwijderenMijn groene bril heb ik al heel lang terug afgezet, ik weet dat ieder huisje zijn kruisje draagt, ook lijkt het soms ogenschijnlijk anders.
En dat vaak alleen de mooie verhalen verteld worden heeft me aan het denken gezet, want persoonlijk deel ik ook liever mijn geluk dan mijn verdriet....
Lieve groet, Mea
Ik denk dat het heel Nederlands is om te zeggen dat het goed met je gaat,ook al voel je je niet zo. Je weet dat als je zegt dat het niet goed met je gaat er vragen komen waar je op dat moment helemaal geen zin in hebt om die te beantwoorden.
BeantwoordenVerwijderenOok op mijn blog zet ik alleen foto's van de mooie dingen in huis en laat ik de rommel achter een muurtje staan. Maar er is eigenlijk helemaal niets mis mee om af en toe te zeggen dat je een baaldag hebt.
En de illusie dat het bij een ander beter of mooier is ben ik al heel lang kwijt.
Liefs, Sas
Och meid, inderdaad ieder huisje heeft zijn kruisje. Ik zou met heel veel mensen absoluut niet willen ruilen.
BeantwoordenVerwijderenMaar mensen worden wel harder om je heen. Een vriendschap van jaren lang stelt soms niets meer voor. Want ze laten je soms vallen voor die ene persoon die op dat moment het juiste ding doet. En dat maakt mij ook weer harder, hoe vervelend ik het ook vind.
Groet Lia
Ik verkijk me al heel veel jaren niet meer op de wereld van anderen.Het vertrouwen in mensen ben ik al lang kwijt ,ben te vaak bedonderd,dus ik sta geen mensen meer toe in mijn wereld! En nee ik ben niet zielig ,voel me prima daarbij.Daarom heb ik alleen nog het www met de mensen die ik aardig vind.Nee voor mij geen groene of roze bril
BeantwoordenVerwijderenLiefs Elisabeth
Klopt helemaal elk huis heeft zijn kruis, iedereen is te bang of heeft muren om zich heen, om maar niet te laten zien wat er bij hem of haar speelt.
BeantwoordenVerwijderenEn als iemand anders al iets merkt dan vragen we niet meer door..of gaan niet meer langs...bang in problemen te komen van iemand anders...
Er zijn zoveel mensen die niet meer de deur uitkomen, vast zitten in hun eigen verdriet.
En niemand wil meer luisteren en iedereen sluit zijn ogen.
Het is niet meer langs gaan, het gaat tegenwoordig in de meeste gevallen alleen nog maar via een sms .....
Hoe kan het dat het zo onpersoonlijk is geworden..
Ik wil het me niet elke dag afvragen..maar nu bij jou logje....dan blijf ik het me maar afvragen...hoe kan het?
ja je hebt gelijk maar.....
BeantwoordenVerwijderentoen ik nog bij mijn ex-man was..keek ik ook altijd naar anderen en zag dat het gras daar ook niet altijd groen was.. dus ik bleef bij hem.... overal is wel eens wat he....achteraf gezien heb ik mezelf en de kinderen daar te kort meegedaan..
groetejs
Anita
http://alle-mooie-dingen.blogspot.com
Je hebt gelijk...wij zNederlanders zijn best wel 'hard' voor onszelf. Als men zegt: "hallo, hoe gaat het"...zeg je altijd: "goed" maar is dat dan ook zo. Het is zo'n cliche vraag/antwoord. En...elk huisje heeft z'n kruisje hoor maar ik sluit me helemaal aan bij Tuur!!!
BeantwoordenVerwijderenHoe kan het zijn dat dit zo ver is gekomen....???
Ik ben gelukkig met die gene die ik liefheb en de mensen om me heen en daar ben ik best wel dankbaar voor.
Ik wens je een fijne dag...
Trudie.
De bril heb ik jaren geleden al afgezet en ieder huisje heeft zijn kruisje,helaas heb ik net als velen te vaak mijn neus gestoten bij anderen dat ik altijd automatisch zeg dat het fantastisch gaat en dat alles goed is,het is vaak een beleefdheidsvorm dat mensen het vragen en als je dan terug wil antwoorden luisteren ze niet eens of geven je geen gelegenheid om te antwoorden,xxx.
BeantwoordenVerwijderenHet grappige is dat sinds ik in m´n blog schrijf, ik écht pas besef hoe groen m´n eigen gras eigenlijk is! Dat komt natuurlijk ook door lieve reacties van medebloggers en dan lees je het nog eens over en dan denk ik `yes!` Ik was altijd al wel een tevreden mens, maar het bloggen verrijkt echt, zeker op dit gebied!
BeantwoordenVerwijderen