"Leven, dat is béleven. Dat is voelen, proeven en ruiken. Dat is thuiskomen en je welkom voelen, en dat gevoel met anderen willen delen."
zaterdag 4 september 2010
Samen op ontdekkings tocht en samen ondeugend.
Gisteren ben ik met m,n vriendin een stukje wezen rijden, Ze had een wederzijdse kennis horen spreken over een onbewoond huisje. De grond van dat huisje grensde aan de grond van zijn paardenlandje, We waren eigenlijk best nieuwschierig geworden naar dat huisje. Maar waren niet van plan om over slootjestjes en wiebel plankjes te gaan, Wij kozen voor t'gemak, de auto dus. Het huisje was zo gevonden, en niets was te veel gezegt, Wat een poepig huisjewas het. We hebben samen als kwajongens door de ramen staan gluren we zijn over hekjes geklomen en hebben op een grote steen gestaan om nog meer te zien van de binnen kant van het huisje.. Gedateerd maar....zo leuk!!!Onze fantasie "vooral de mijne"slaat dan gelijk op hol. Ik zag mezelf daar al wonen . En de verwilderde tuin weer toonbaar maken. Er was een kippenhok en er waren paardeboxen, verder door lopend naar achteren zagen we een hele rij met pruimenbomen, er waren bramenstuiken, perebomen, appelbomen en bessenstruiken...Even voelde ik me Eva in het paradijs. We plukten de vruchten zo van de boom en we proefde de pruimen er waren voor zover wij konden ontdekkken drie verschillende soorten pruimenbomen, 3 soorten appelbomen en 1 perenboom. Er lag zoveel fruit op de grond echt ongelovelijk,,Terwijl we liepen hoorde je het fruit op de grond vallen. Onder 1 boom was het werkelijk paars van de pruimen, het rook ook helemaal naar rottende vruchten. Op onze strooptocht kwamen we ook van die oranje lampionnetjes tegen en zo werd het idee geopperd om er wat mee te nemen naar huis. Spannend was dat hihi. we voelde ons echt kwajongens. De tuin is flink overwoekerd, met prikkelstruiken brandnetels en meer van dat soort onkruid.. Dat maakte onze ontdekkings tocht nog spanneder. We hebben best wat lampionnetjes mee genomen"ja idd stiekum" En toen ik het vandaag aan m,n man liet zien, En we bij de voordeur naar binnen stonden te gluren ontdekte ik tussen de verwilderde klimroos een Hopstruik,, Ik heb ook daar wat van mee genomen en dat hangt nu bij m,n vriendin op de rand van de schouw,,Geweldig leuk staat het. Het is echt een super plekje, met een schat aan leuke planten en superbomen..Ik vraag me af? Ben ik slecht als ik morgen ofzo, nog een keertje terug ga om nog wat appels pruimen en peren te plukken???
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Over mij
- Inge
- Vrouw 46 jr. Getrouwd, 22 jr. Moeder van een zoon 19 en een dochter 16. Ik ben soms wat gaotisch en heb de neiging tot lui zijn. Ik kan wel lekker koken en ben ook best creatief. Ik vind m,n jong volwassen kinderen heerlijk. De discussies die we hebben. De droge humor van m,n zoon. M,n dochter die zo heerlijk dramatisch kan doen. Ons gezin is altijd in beweging.. En ik geniet er van.
Wat een leuke blog heb je, en al zo vol met wetenswaardigheden terwijl je pas net bent begonnen.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om te lezen en je foto's te zien. Je verhaal over die spannende overwoekerde tuin doet me denken aan de plek waar ik het liefste was als kind: de tuin van mijn grootouders. Er kwam geen einde aan. Omdat mijn oma oud en dement was gebeurde er ook weinig aan het geheel, zeker niet aan het achterste deel. Het was er warm, beschut, het rook er naar aarde, naar kippen, naar fruit, je kon het zo eten. Eigenlijk zouden er heel veel van zulke plekjes moeten zijn zoals jullie hebben gevonden, je kunt daar zo van genieten.
Succes met je blog en de OR! Ik heb ook 3 jr in de OR gezeten, het is heel leuk om te doen.
Fijne zondag!
Jacoba
Hoi
BeantwoordenVerwijderenOei wat spannend!!!Ik hou daar ook zo van lekker struinen. en natuurlijk ga je lekker pruimen ed. halen anders verrot het toch maar!!! groetjes